FLAKË E TRAZUAR

Shpatë e mprehtë kjofsh mallkue
Kunorë flake e mbështjellun në zi
Më preve me dashje si akull nate
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë
II
Shtigje të pafundme me lumenjë gjaku
Ku liria trandet mbi gjëmat e fëmijëve
Trishtim zërash dhe hije të përdredhura
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë
III
Heronjë të gjallë, që shkrijnë çdo akull
Gjarpërinjtë me dhëmbë dhe korbat e zi
Duan të flijohen si rrufe zjarri
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë
IV
Natë e shëmtuar dritë e verbër
Lumenjë gjaku të mbërthyer vërshëllenjë
Krenar në beteja dhe zjarr lirije
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë

V
Mbahu bir shqiptari ,shqiponjë e trazuar
Që mbrojte me gjak copërat e krisura
Jeto në paqe me shpirt heronjësh
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë
VI
Cuba përronjësh ,që pushtoni këtë dhe’
Do trembeni gjithmonë nga hija e gjakut
Flakë e piskamë ,do keni në kokat tuaja
Atje ku ngriva qiellin përherë
Sa e sa herë , sa e sa herë