Mirko GASHI
NATA E QIRINJVE
( Nga libri i potuar pas vdekjes, REINKARNIMI IM, Media plus art, Prishtinë, 2010 )
GJENI
Udhëton udhëton
gjeni
deri te unë
Buan te Migjeni
nga bronzi
ai gjeni
E unë
bonzi i Mnemositës
vargu I tij
qepë varrat
Ai nga bronzi
e unë
bonzi
i Mnemositës
AI ZOG
Heu, heu
po m’i mohoni qiirinjtë
në naming tim
mjerimi juaj
Kah po fluturon
ai zpg
pa grila
NATA E QIRINJVE
Buzëqesh o fëmijë
ndezi qirinjtë
shpirtërat e parrëfyer
na i sjell Kali i Varreve
Kush e ka Drinin
ujëvaren e Mirushës
flokët e drenushës
I dhezëm
i dhezëm …
VARRET
I kemi kudo
jemi
të pasur me to
E vjen koha
e pakohë
kur Kali i Varreve
na sjellë
shpirtrat
në dasmë
E ti del
s’e di kush
Mes teje
dhe atij
që ia ke qitë krahun
padukshëm
vallëzon
NANA
Ime bijë
mëson anatomi
mësimin për nanën
e mëson
me Ilirin në gji
Në lumë
këndonin najadat
në qiell
vallëzonin plejadat
Kush është
ai professor
që ia jep
notën e dobët
qoftë në ferrin e Dantes
EN GENERAL
TË MENDOSH NDRYSHE
Ajo do të thotë plotë
ajo do të thotë të luash me fjalë
e fjala është mik e armik
Ruaju prej saj se ta ha kokën
duhet ta përkëdhelësh
ta ushqesh
Hajde pra alkimist i fjalëve
prej Mirko Gashit thuaje
fjala më e uritur në gjuhën shqipe
është fjala “uri”
S’do mend mbushja barkun
ja ke zemrën
E fjalës uri
po t’ia shtrosh bukën përpara
ajo bëhet bukuri
Po të ishe më i gjymertë
e t’ia shtrosh një dash
ajo do të kënaqej e do të bëhej
dashuri
Të lumtë
uri
si të ngopesh bën çudira
NË GJYKATORE
Një plak
një lis
me plis
Tre korba
mbi pre
Gjykatëqsja
dikton dersin
mësuar pa cofur …
KALVARI
Mola
s’mbolla
për bolla
Unë mbjell elb
e më del qelb
Shumë e shumë gënjeshtra
na futën në eshtra
Halë në sy
tërë kohën
Po vyshkesh
për të bërë sefa
moh
që rrah
Si kurkush
në skamje
në mjerim
O Demir Maloku
ku është Atlandtida
Sot e mot
s’kemi lot
Jemi të pasur
ndër të rinj
E ata pleq
na vijnë bijat
pa kuleqë
Pritja
qiell
me diell
Deri diku
qiell qiell
me re
që blegërojnë
Deri diku fjalë
qiell me puhi e stuhi
me bari
që pret kavallin e vet
stuhi …
GANDIANA E PËRSËRITUR
( Samedin Mumxhiut e Anton Berishës )
Jemi
më të etshëm
se lulja për bletë
Jemi
lule ndër lulet
që flet
Se pa të ka e s’ka
uri
se pa të s’ka liri
E ne jemi plim
tri fe e një fis
por kurrë jo narcis
Në këto ditë
shpatën e ndërruam
me durim
Jemi ushtarë
të Skënderbeut
Ujë i kuq
për tokat
e mëmëdheut
Qoftë
edhe në këtë ferr
popullin askush
s’ma merr
DURO BIRI IM
Më mirë uria se koria
duro Lumi im
hala mundesh
Gandi qohet peshë
nëse ndryshe s’mundesh
LULJA
Vestalet e strehuara
në syrin tim
ma flakërojnë shikimin
Druaj most ë djegë
frikësohem
mos pot ë çeli plagë
sepse kur fishkesh ti
mplakem unë
Dhe të varrosi në ballin tim
ti aty qëndron në të si vrragë
Dhe unë harroj emrin tim
dhe kush më solli në këtë botë
AT GJERGJ FISHTËS
Homeri
do të ishte i kënaqur
të ishte bile katalla
Në bebëzën time
hyri më parë shqiponja
prej bebëzës vetëton vetëtima
U dëgjua rrufeja
u dëgjua bubullima
pastaj
nga bebëza
në fluturim
shqiponja
u bë pëllumb
dhe arriti
në ëndërr
Rreze dielli
më erdhi
në zhgjëndër
( 25.10. 1994, 09,30 h, e martë )
TEK SYLA
Unë
dhe Anton Pashku
së bashku
Harta e galaksisë
njësia e njerëzisë
Asnjëri për së dytë
s’do ta shohim
kometen e Haleit
Bija e Augustinit
në meshë
e pat gjetë
cicërrimën e shqipes
Don Noshi
fliste
për faljen e mëkateve
Pse o Zot
je aq I madh
Ti the
fali
s’dinë se çka po bëjnë
Unë s’jam ti
s’po të pyes
ti e di si do të veprosh
me ata
që bëjnë
e dinë çka bëjnë
Zot o Zot
unë s’jam Ti
po Ti e di
se çka bënë
KAÇANIKU
Nuk je krenë
je gjel sirenë
Asnjë
askush si ti
hallin nuk ma di
Ligjëron
vetëm Odën e Gëzimit
Nuk ka bletë
që me ty s’flet
Ato të dëgjojnë
dhe punën vazhdojnë
Këndo kënëgën
o Gjel i Madh
BARITORÇE
( Françeskanit Anton )
Nëpër stuhi
e puhi
me grigjën
Nderë për çdo derë
s’qënka e dielë
Po bie borë
sollën kalin
në oborr
Lidhu për barkun
e kalit
dëgjoje zemrën
daullen
e djallit
Pulëbardhat e Adriatikut
të fëmijërisë
korbat e Selanikut
të pleqërisë
Ashtu i lidhur
i thoshte grigjës në Golgotë
qëndro ime bijë qëndro im birë
për fenë dhe kombin
ju jeni martirë
Nderë për çdo derë
s’rënka e dielë
Po bie borë
ndalën kalin
në oborr
Nderë për çdo derë
të Karadakut
O Zot o Zot
nëpër puhi
e stuhi
me grigjën
dhe me ty …
