E dije se unë çmendesha kur
goja jote veshit tim furishëm i frynte
plot ndienjë t’zhveshun veç mes katër mureve
As za s’mundja me l’shu veç të shihja në sy
e ashtu m’qeshte çdo qelizë e fytyrës pas teje
N’fund tan’ ditën veç ashtu të kujtoja me një
zjarrë që zemrës time mirë po i përshtatet
E gjumi po më thirr n’mes t’natës me i vazhdu andrrat me ty…
