Ahmet SELMANI
DRITA E HËNËS MBI FLOKËT TUA
( Cikël poezish për Shqipërinë e Vogël dhe të tjera )
GjELLA ME MISHIN E SHQIPËRISË
(ose ëndrrat me krenari shqiponje)
U bënë qindra vjet
që armiku gëlltit si bishë
gjellën e gatuar me mishin e Shqipërisë
dhe ne ia lajmë pjatën me lot kukuvajke
duke parë vetëm ëndrra
me krenari shqiponje
LOJA E DRITËS
(ose trazimi i zjarrit)
Drita e hënës
luan mbi flokët e tua
ngatërrohet nëpër gishtërinjtë e mi
që kridhen e shkridhen si peshq të praruar
e unë s’di ku të përqëndrohem më parë
te loja e dritës ku ti bëhesh njësh
apo te zjarri që e trazon
brenda meje.
ATI(DHEU) I LODHUR NGA BURRAT
(ose radha e Grave të Dheut)
Ati e Dheu
u lodhën nga burrat
ndaj ua përplasën rrufeshëm
mjaft më u thirrët në emrin tonë
tani e kanë radhën
Gratë e Dheut.
VARRET E USHTARËVE GREKË NË SHQIPËRI
(ose ngjashmëria me thikën, plumbin, sëpatën…)
Varret e ushtarëve grekë në Shqipëri
i ngjajnë thikës,
plumbit,
sëpatës,
djallit,
pilatit,
vjedhësit,
skuthit,
ujkut,
përbindëshit,
ferrit,
fundbotës etj.
Veç prehjes e paqes nuk i ngjajnë.
BALTA E SHQIPËRISË
(ose malli i Thoma Kacorrit)
Baltën
e këpucëve
s’ta lan dot shiu i huaj
se është baltë Shqipërie
e do shiun
e vet
(Sofje, 1997)
SKLLEVËRIT E DUKJES
(ose fshehja e trurit)
Më dhembin sytë
nga skllevërit e dukjes
që gjinjtë i zvogëlojnë e i zmadhojnë
sipas kërkesave perverse të tregut
buzët i fryjnë me botoks
që t’i puthin partnerët e kauçuktë
vetëm trurin e fshehin thellë
në baltën e mjerimit
e lënë të kalbet në vetmi
sepse nuk u hyn në punë
u duket si zorra e verbër
që rri kot në bark.
REQUIEM PËR NJË MESHË SHQIP
(ose Shkupi me mall të kshtenë)
U banë shumë vjet
që n’Shkup s’mundesh
me ndigjue nji meshë n’gjuhën
e Pjetër Bogdanit e të Lazër Mjedës
çdo dëshirë vdes n’shtratin e pikëllimit
mbetet veç malli si gaca e fundit n’zjarr
s’lejohet asgja me ba n’gjuhë t’vendit
as me fol me za për bijtë e kshtenë
përveç se me sha apo mallkue
Jezu Krishtin.
E VËRTETA PËR DIMRIN
(ose zbimi i acarit tënd)
S’druaj kurrë
prej dimrit të egër
veç prej acarit tënd
që e zboj si djallin
me temjan.
SHQIPËRIA E VOGËL
(ose futja në xhep)
Shqipëria
u bë aq e vogël
sa paria e fut në xhep
dhe e ha si farat e kungullit.
_____________________
Ahmet Selmani ka lindur më 7 mars 1965 në Shkup. Shkollën fillore dhe të mesme i kreu në vendlindje, ndërsa studimet e larta për letërsi – në Universitetin e Prishtinës, ku i ndoqi edhe studimet postdiplomike. Me krijimtari letrare nisi të merret që nga bankat shkollore, së pari duke botuar në revistat për fëmijë “Fatosi” dhe “Gëzimi”, e pastaj edhe në gazetën “Flaka” e në revistën “Jehona”. Më vonë punimet e tij nga fusha e letërsisë, kritikës letrare, si dhe studimit të letërsisë janë botuar në shumë revista dhe gazeta që dalin në mbarë hapësirën shqiptare dhe në mërgatë. Një kohë të gjatë ka punuar si gazetar i kulturës në të përditshmen “Flaka”, pastaj redaktor i kulturës, redaktor i botimeve, komentator dhe, kryeredaktor dhe redaktor përgjegjës i saj. Deri tani ka botuar: “Poezia dhe individualiteti” (studim për poezinë), Shkup,1996, “Tregu i djallëzisë” (tregime), Shkup, 1998, “Bashkëbiseduesit e mi” (biseda me shkrimtarë, studiues, gjuhëtarë etj), Tetovë, 2000, “Diskurs kritik” (studime, ese, vështrime), Tetovë, 2004, “Mur i gjallë” (poezi), Tetovë, 2005, “Abeja e akullt” (poezi), Shkup, 2009, “Profili krijues dhe moderniteti i Moikom Zeqos” (ese), Tiranë, 2010, “Hija e kalit” (roman), Shkup, 2010. “Poezia e shprishur” (studim letrar), Shkup, 2012 “Bërja e shkretëtirës” (roman), Shkup, 2014 Përveç krijitmtarisë letrare, merret edhe me përkthime. Deri tani ka përkthyer dhe botuar: Drago Stambuk: “Gishti i perëndisë” (poezi) (Nga kroatishtja në shqip), Drazhen Katunariq: “Kthimi i barbarogjenive” (ese) (nga kroatishtja në shqip), Millorad Paviq: “Fjalori kazar” (roman) (nga serbishtja në shqip), Rifat Kukaj: “Dreri me një bri” (roman) (nga shqipja në maqedonisht), Sali Bashota: “Nëse bëhem engjëll” (poezi) (nga shqipja në maqedonisht)etj.
