Libri

JU QË NUK LULËZONI

Mehmetali Rexhepi

 

ju që nuk lulëzoni

nuk e gjeni dot enigmën e lulëzimit

është diku aty-atje jashtë dhomave e parmakëve

nën grila e mbi kulmin e shtëpisë

mund të jetë dhe brenda jush

*

pa hirin e urtisë me dorë e kapa atë prush

thoshe më djeg mua

thuajse djegia e diellit e zjarrit e qiririt

u përkiste pos atyre

atëbotë ç`u bë ai

asnjë herë diell

asnjë herë zjarr

asnjë herë qiri

asnjë herë thellësi

vetëm syprinë

*

ato dhe ata që bulëzojnë

të gjithë nuk lulëzojnë

*

më grishni trungje

sa fortë më grishni të modeloj arkitekturën tuaj

ngjyrat që i prapësonin stuhitë

zbardhnin muzgje

përderisa akujt mjeran ngrinin mjerimin tim

mjerimin tënd

*

ju që nuk lulëzoni

e zgjasni dorën e shpirtit prej akujsh të ngjatjetoni

dhimbja ishte e marrë shterpëruese

me receta të pasionit të një padroni

temperaturat drithëruese

mos me pykë përgjëruese

i fikni me shurrë skuthash

*

kurorat e trungjeve pa mëri grishin

së paku lutjet në buzë të njoma t`i kishin

t`i shtrihej trinomi i degëve në ajër

burim-durimi i etjes të mos shpie në fata-morganë

*

ju plëng-shkalës të trungjeve degë-prerë

sikur harruat mijëra rrënjë të shtrira në erë

mijëra rrjeta mijëra oda mijëra dyer

gjeniu i dehur “virusit Corona”

shtjellat mbi glob në një shishe t`ia mbyllë

e le të pëlcas kjo mynxyrë

*

gjeniut të mekur i rrëmben gotën nga dora

pas një dalldie në mushkëri virusi Kurora

*

esëllti sjellka veçse shpërthimi i rrufesë mbi kokë

vrik e lypin sytë ku është Ai I Madhërishmi Zot

Gjilan, 16 prill 2020

You Might Also Like