Alisa Bekteshi
Ngjyrë e andrrume
Kush na kish’ pa aq t’lumtun mbi njani tjetrin sa që edhe gurët i kish’ ba t’pëshpërisnin tokës t’u prekë e t’fliste për neve
Atë zhurmën ma të madhe e kish ba dashnija me inate.
T’u goditë mbi trupin e njani tjetrit me melodinë ma të bukur të shpirtit;
atë klithmën e andrrume tu e shiju edhe me pjesën ma të papërmendur t trupit
Por i kish pas ndryshu ngjyrat, frymën
e realiteti që m’shfaqej kaherë në andrra tash ish ba tretësirë mes dhimbjes e dëshirës
e sytë e mi veç t’çelun rrishin…