Alisa Bekteshi
Shëtis n’mendjen tande
Yjet me hanën ishin ba bashkë
at natë e m’shifshin t’u mu dridh dur’t
si kitarës telat
kur m’rrije ngat me at za që m’fliste n’vesh me butësi
tu të pa m’stepeshin buzët
e sytë m’ishin etë për ty si
kur bajshmi dashni e nuk t’shifsha prej
ndjenjave që m’i jepshe n’at stol që ishim ulë
isha grisë fije fije t’u dashtë me të pas
e mendja jem me tanden shëtiste aq bukur sa e ndjeja dashninë n’ajër tu e largu ftohtin
që kish’ zbrit prej mungesës tande
a po e sheh? Dashnija jote verë ma kish ba trupin që lunte me mendjen tande
e unë po vdisja me ken’ pjesë e asaj loje!
