Sot është 66-vjetori i lindjes të poetit dhe atdhetarit ALUSH CANAJ . Në shenj të kësaj dite u sjellim një tufë vargjesh të tij nga libri Mbrëmë e putha lirinë, ku është e plotë krijimtaria letrare, botuar nga SHB “Faik Konica,”Prishtinë,2018.
ALUSH CANAJ (1952-19720)
FLAMURI MBI KULLË
Më ndjekun ujqit
për flamurin mbi kullë.
Copa-copa do të më bajnë
si drenushën e pafajshme,
nëse më kapin në maje të lisit.
Ulurojnë,
lisin duan ta rrëxojnë
po rranjet e tij thellë në Iliri.
Si lumi kur del nga shtrati
zemërimi rritet e rritet
plasin nga inati
Flamuri mbi kullë valvitet.
Kallnor, 1972
FLAMURI S`BIE
Ujqit edhe ditën ulurojnë,
duan të na frikësojnë.
Shqiponja jemi ne,
mbi ta bëhemi rrufe.
Dikush edhe vritet,
flamuri s`bie. Valvitet.
Kallnor, 1972
MRËMË E PUTHA LIRINË
Mrëmë
e pashë në ëndërr
Lirinë.
Ishte si manushaqe,
e putha në faqe.
S`kaluam as dy hapa
qentë na lehnin prapa.
S`di si u afruan,
Prangat na i vunë.
(1971)
TE TIRANA
Te Tirana
Nana,
edhe motër Zana.
Atë dimër na ndanë
e lisat i vranë.
Më s`mund të duroj,
andej do të fluturoj,
aty, ku e kam Nanën,
e motrën time, Zanën,
Mëmëdheun,
Skënderbeun.
Nëse ujku më vjen pas
do ta vras.
(1970)
NËNA SHQIPËRI
Atje larg në veri
Nëna ime Shqipëri
si ylber me shtatë ngjyra
lule e çelur, më e mira.
E kam dritë, e kam xhan
korbat e zezë prej saj më ndanë.
Oh, sa keq! U bubu,
AJO pas malesh – unë këtu
Zog do t`bëhem të fluturoj
Nënën time ta takoj
ta puth në faqe si dikur
t`i them në prehër : U bëra burrë.
Ujq e dhelpra më vijnë pas
dashuri e Nënës do t`i vrasë.
(1970)
TE TIRANA
Te Tirana
Nana,
edhe motër Zana.
Atë dimër na ndanë
e lisat i vranë.
Më s`mund të duroj,
andej do të fluturoj,
aty, ku e kam Nanën,
e motrën time, Zanën,
Mëmëdheun,
Skënderbeun.
Nëse ujku më vjen pas
do ta vras.
(1970)
