Mehmetali Rexhepi
MAJA PIRAMIDASH
–Zo ku i ka kullat ai Sylejman Aga,
-N`ato bjeshkë te retë e bardha
maja kontraste të forta luginat të mos ngrenë krye
thellësisht përulëse se s`kë ku i çon pos ngjitjeve t`i shpie
por ashtu si gufuan
përmasat tuaja lartësuar mbi hiperbola
majë mprehtat të ftohtat piramida
lartësia juaj përzgjedh ajrin
reshjeve mbi ju dhe shirave ua ndërroni ngjyrat
përse mos të jenë të bardhë shirat
kureshtjet na i çoni në bujtina prej shtëllungash
të hapura për rrëshqitjet e pamatura
doemos duroni mbi vete jorganë të trashë
shkundet shpina juaj e pjerrtë
e ngopur e reshjet vjellin ortekë
*
nëpër stinë vizatoni plisat
të plotë e të grisur
sikurse në beteja porse një krenari e paepur
le të jetë shpifur
një butësi pas mjegullash të vardisura
krenaria e majave është gjakim për diç major
kur rrëshqet vetëdija rrëpirave të stihisë
kushedi ku mund të çahet çasti kënaqësia përgjakur
mençuria e zotërimit është t`i biesh rrotull
majave të parat dhe të fundit përballje
thyejnë shtrëngatat acareve dhe gurëzohen
mbi maja thikash festohet ngadhënjimi
që shikohen si mistere të dukshme
i krijoi qulli i vlimit e i ngriti aq lart mësymja
konikë për hapje hullish të kronikës
të gjitha moteve ua përjetësojnë ftohjen në matjet për ngjitje
*
nga llava e moçme shpërthyese
shqiponja e frymës si domosdo e ka krenarinë
çerdhen e lidhjes e ngrehu në kreshta
ajo e sheh tjerrjen avullore e pëlhurës
cakun e gjahut dhe pikturat naive luginës
ngre vërshëllimën zvarrë sikur një shall të zgjatur
malit të madh
dy më të vegjlit tej bashkës mjegullore
egoja gjallërimit i hedh mëshirën si glasën në hon
zogjtë hanë njëri-tjetrin
derisa t`i çahet zhgualli i hedhur i breshkës
njëri mbeti t`ia shijojë jetës të ëmblin fron
*
majë piramidash
ua vështrojmë madhështinë bukurinë e egër
ndoshta do të ishim dhe në çdofarë egërshanësh
nëse s`do t`i lëshonim udhë pështymës së erës
gjakimin e prekjes suaj akëcili e shkëmbeu me gjak
dhe po të arrinte në atë majë Zoti e e madhërishmja nuk prekën
shih nuk arritën shtat ngjitjesh lisat e selvitë
porse nuk paska krenari të pathyeshme po nuk shkërmoq predhën
*
të thepisurat maja
korrikut e gushtit doemos do t`i bindeni
do t`ua djeg plisat
dhe Yll-zjarrti vetëm regjimin tuaj rrëzon
ai Zot i përflakur që tokën e merr si gruan
në vatrën e vet të mos ngrijë
nën këmbë t`i rrjedhin rrëke gurrë-bardhash
përrenjtë e malit si damarët e gjakut
t`i mbushin arteriet e lumenjve
pjellorinë e faqeve të tokës
ëndje t`u falin faqeve kozmetikën e ajrit
THONES, 1 prill 2024
