METAFORA E DETIT
MOTIVE TË MADHËRISHME
METAFORA E DETIT
Meti Rexhepi
erdha te djersa jote prej jodi
me dy dete në ballë nën qepallë
ëmbëlsinë e damarëve të tokës
papërfillshëm ua njelmësoje
e dukej se ta sillnin kot atë shije
të kaltrën ta përhirtin avujt e djersëve vetjake
prej teje bashkat e bardhë-hirta
të mbushura me afshin e lëngshëm
dhe për habi nuk e marrin njelmësinë
të cilën e ke në buçimë
në pështymën tënde të trazimit
*
sapo të hysh prekë syprinën e rrëqethjes së parë
të rrethojnë muskujt ujorë dhe çelë të kaltrën riparë
t`i lypin vrimat për mbushje
natyrshëm zbrazësinë e pushton
nuk mund t`i frysh kosit
derisa tambli i njelmët
t`i kishte djegur buzët
si nuk ia qëmtoje dhe përkufizoje as një metaforë
kurdoherë cektësia të shpie në thellësi
pastaj thellësisë ke për t`ia lypur fijen trishtuese
për mbështjellje boshtit të shpresës brisk-topitur
*
gjakoja t`ia përkufizoja mendjes
metaforën e dendur si deti
pa të çara e vrima
as kur zhvendos tërmeti
shtrëngatat ia trazojnë valëzimet
zemërata dallgësh pështyjnë shkëmbinjtë dhe grimcojnë
gjymtyrë stomesh gdhendin e lëmojnë
durimi shekullor i shpatit i lë gjymtyrët e shtatit
tërhiqet dhe shtrihet poshtë dallgëve që godasin
duket se krejtësisht ishte ngrënë por nuk i bëhet vonë
për përftimin e cekëtinës mbi detin ende ruan ëndrrën
*
uniteti i ujit i kthehet shtratit
baticë-zbaticat shkundin amullinë
thellësitë tua aq fort shtrëngojnë muskujt
pa rënkuar mbajnë mijëra tonë anijesh mbi shpinë
hulli shkume hapen para-prapa në çast mbyllen
tërësi muskujsh që nuk prehen zgjaten lakohen
nuk këputen porse durimin valë-valë shtrojnë
veçse edhe në një vrimë gjilpëre
gishtërinjtë ujorë i fusin
menjëherë vrimë-gjilpëra bëhet shteg i hapur
deri tek porti a do t`ia dalë fundosja ose ankorimi plagë hapur
Durrës, më 8-10 gusht 2022
