Avdush Canaj
Prangat ia hoqën babës
atë ditë të mirë.
Ata që ia lidhën
mbetën në burg.
Edhe magnolja e bukur
me fustan si timin.
I dhimbsësha shumë
atje kur shkoja me gjyshin.
Ia pata parë një herë
një lot
kur nuk më lan te grilat
babës t`ia puth dorën.
(1987)
