Alisa Bekteshi
Sonte je me mu
N’rrugët e gjata sonte ti je me mu
e unë t’pëshpëris n’veshin që po e bajn mendjen tande me shetit e me u djeg ngadalë n’trupin tem
n’hijen tande.
Ah, bardh’ e zi mu kish pikturu f’tyra jote që m’shkrinte edhe akujt ma t’mdhenj që donin mos me të prek.
Por ndjenja qëndronte e pafshehur para nesh
andrronte e bahej bashkë me zjarrin që digjej n’malet që m’bshtetur pas njani tjetrit i kishim kriju
tu e ba shi mbi kokët tona, plot dashni
A thu çfarë shije kish’ me pasë pabesia e ndjenjav që s’na linte me i prek netët e bukura që veç zhurmën e zjarrit të djegur tu e pa njani tjetrin dëgjohej?
Alisa Bekteshi
