Kangë e vjetër
Mbramë, hana kish’ shkru kangën ma të bukur për neve
na kish’ taku në mes të rrugës si n’andërr
e sytë kur takuan njani tjetrin pëshpërisnin momentet që i kishim humb t’u i mbajt peng n’melodinë ma të hidhshme të trupit
aq shumë kohë u deshën pa u pa e kaq pak kohë u desh t’i çelim plagët në zemër
ty, a t’kish mbet ndonjë plagë pa e mbytë shikimi im apo t’gjitha u hapën mbramë?
Alisa Bekteshi
