Mos i kofsha falë
kësaj nate
vizllimë me drita
bojalli
që m’ndjek andrrave
si e qartun
Pezull më rri
një shfaqje tjetër
E bukur
me nurin e saj
Një llambë vajguri
varun me një thumb të ndryshkun
në mur
me aq pak dritë
territ
i ze pritë
Para oxhakut
në një shkamb
Nana
tuj thurrë çorapë t’leshta
mos me na zanë gafil
dimën i randë
N’t’sosun
një cung
tu i dhanë zor
një kazani ujë n’verigë
me vlue
Një botë
andrallëmadhe
Tut-tuf sert
Tuf-tuf avash
Digjet
në një llullë
N’buzë
kacavjerrun
Një tjetër zjarr
sakaq
merr flakë
Nuk rri fjetun.
