TEORIA E KANCERIT SERB
Meti Rexhepi
kësaj teorie tejet egërshane
i Madhërishmi ende ia peshuaka mëdyshjet
pa peshore për t`i gjetur barin e shërimit
përmasës së tërbimit dhe të dehjeve
të dridhshme dhe me nota vajtimi lakoreve
por se si Dora e Madhërishme e Mbërthimit bëka sehir
duke mos ia parë faqet e cinizmit prej çdo ane
ç`prej se gjuhës i thuhej gluhë
qumështit klumsht
u dyndën lukuni prej stepave Karpalesh
barbarët sollën acaret siberiane
secilës dhomë të etnisë ua digjnin (j)organet
të mërdhijnë t`u mpiksen mushkëritë
t`u binin mbi kokë çatitë
sindrome të (vi)rusëve përgjatë gjithë hapësirës
dhe nuk i qasej thelbësisht asnjë klinikë e hiles
shërimit prej ethe-prurësve
për çdo natë për çdo ag
me gotë athtësie gjuha rrudhej
vetëm tkurrej e tkurrej e
gjymtyrëve tona lënguese u këputej
një dorë një krah një këmbë njëri sy dhe
i vetmi shteg vezullues u grabitej me duqet
kishte hyrë kaherë në mendje e në nerva
brejtësi kancer (vi)rus
drapërinjve të tyre u thoshin “sërp”
derra zhgërryes secilës arë kallinjve të pjekur
ararëve sumbullat e djersëve u kristalizoheshin në breshër
gjymtyrët e Trupit po i degdisnin atje ku miza brente hekur
kobra prej kanceri shumësi trajtash në metastazë
klinikat e Evropës nuk e shëruan dot kancerin serb
në raportuar as edhe një herë nuk pushuan
tragjeditë e regjisorëve të teatrit absurd
miq
ndjesitë e shekujve na poqën nën saç sikur mish helli
që kur erdhën barbarë me arusha
fitila e zjarrvënie tym e temjan në male e fusha
djajtë e Qytetit të Bardhë shtinë në dorë Kutinë e Pandorës
stivuan stuhi të zeza
helmesh si sarin ose cianid dhe llojesh të tjera për shqip-njomën farë
barbarët serbë kultivuan në kisha e akademi djaj për breza
ligjëratash për rrjepje lëkurësh njerëzore me zhiletë
ngrehnin kështjella të gënjeshtrave prej qelqesh të tejdukshëm
gjithnjë në shpirtra të njomë amalgamë zierjesh e shijesh çorbë kokash
me ikona idhujsh dhe ashtu si iu mor Mramorit Graçanica
i fshinin dhuntitë e etnisë me një “bisht” të zi të ngjitur nga prapanica
i dekoronin xhelatët për foshnjat e shpuara
ngrehur prej djepash në majë bajonetash
a jeni shpirë njerëz të mpirë
si më gatoi gjeni i trungut tim të parë
pas ngjitjes shkallët e zbritjes në duart e atyre
pezull dhe rënie e lirë
plandosje prej lartësie e besimit të sedrës naive
përkatësie sojit që në tryezë të shtron zemër
dhe zemrën për gjysmë ta ndanë
po të mundnim Danubit t`ia kthenim rrjedhën në burim
assesi t`ia bënim hilen atij rrotullimi një mega vërshim
gjithsesi Drinin do ta përpinte një shqiptar-ngrënës një Vulin
Danubi le të rrjedh rrjedhës së vjetër e t`ia shpie Detit të Zi
çorbën e pistë të shtresuar të Qytetit të Zi
i kamufluar prore si Qytet i Bardhë
miq
nuk i shëron asnjë teori
metastazat e kancerit serb
mynxyrë e katandi në timen brendi
nën temperatura ethesh varg e vi
Trupi i lirisë më prehet me sëpatë në cungun e thatë
Gjilan, nëntor 2022
